Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

The Hunger Games: Catching Fire {Αγώνες Πείνας: Φωτιά}

                                                                ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Η αναπάντεχη νίκη της Κάτνις και του Πίτα στους αγώνες έχει δημιουργήσει μεγάλες αντιδράσεις στις περιοχές της Πάνεμ. Οι περισσότερες περιοχές αντιμετωπίζουν την ενέργεια της Κάτνις να υπάρξουν δύο νικητές ως πράξης αντίστασης-και όχι έρωτα- στην κυριαρχία της Κάπιτολ, και έχουν αρχίσει να εξεγείρονται. Βρισκόμαστε λοιπόν στην περιοδεία των νικητών, όπου η Κάτνις αναγκάζεται να υποδηθεί την ερωτευμένη, με σκοπό να καταστείλει την επανάσταση υπό την απειλή του προέδρου Σνόου. Όταν αυτό εξελίσσεται σε πλήρη αποτυχία, γίνεται πλέον γνωστό πως η νικήτρια αποτελεί απειλή για την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Και με αφορμή την 75η επέτειο των αγώνων, διοργανώνεται ένας αγώνας που δεν έχει ξαναγίνει: Οι φόροι θα επιλεχτούν από την υπάρχουσα "δεξαμενή" των νικητών της κάθε περιοχής. Έτσι για άλλη μια φορά η Κάτνις και ο Πίτα ξαναμπαίνουν στην αρένα, παλεύοντας για τη ζωή τους και για πολύ περισσότερα. 

                                                    ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ:3,5/5
Μόλις βγήκα από την αίθουσα, ενστικτωδώς είπα πως η ταινία δεν μου άρεσε, επειδή δεν συγκρίνεται με το βιβλίο. Αν το σκεφτούμε όμως, καμία ταινία δεν συγκρίνεται με το αντίστοιχο βιβλίο της, απλώς γιατί δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση. Οπότε, με την δεύτερη ματιά, η δεύτερη ταινία της σειράς είναι πολύ καλύτερη, πολύ πιο λεπτομερής και πιο αντιπροσωπευτική της ιστορίας από την πρώτη συμπυκνωμένη εισαγωγή. Όπως και η πρώτη ταινία, και αυτή χτίζεται δικαίως γύρω από το πρόσωπο της πρωταγωνίστριας και του χαρακτήρα που υποδύεται. Εδώ βλέπουμε μία πιο συνειδητοποιημένη, ολοκληρωμένη ηθοποιό και άρα μία καλύτερα ενσαρκωμένη Κάτνις Έβερντιν. Το υπόλοιπο καστ είναι επίσης πολύ πιο προσεγμένο σε σχέση με την πρώτη ταινία, με τους δύο τοπ καινούριους χαρακτήρες, Τζοάνα και Φίνικ, να ενσαρκώνονται από τους Τζένα Μαλόουν και Σαμ Κλάφλιν. Σκηνοθετικά, η ταινίά είναι άρτια, ενώ αυτή τη φορά παρουσιάζονται και πολιτικά μηνύματα, κάνοντας το θεατή να πιστεύει ότι η πραγματική απειλή δεν είναι μέσα στους αγώνες, αλλά έξω. Εντυπωσιακά σκηνικά, κοστούμια αλλά και ειδικά εφέ κάνουν την ταινία πιο πιστευτή. Η καλύτερη σκηνή της ταινίας είναι όταν η Κάτνις πηγαίνει να αξιολογηθεί από τους κριτές και αντί να δείξει τις ικανότητες της, κρεμά μία κούκλα που αντιπροσωπεύει τον Σένεκα Κρέιν(τον πρώτο σχεδιαστή των αγώνων που δολοφονείται όταν η Κάτνις και ο Πίτα κερδίζουν τους πρώτους αγώνες), ενώ εξίσου καλή είναι και η σκηνή στην περιοχή 11 όπου αντικατοπτρίζεται το πένθος για το θάνατο της Ρου, και οι πρώτες βλέψεις της επανάστασης. Το βασικό αρνητικό είναι το ερωτικό τρίγωνο των Πίτα-Κάτνις-Γκέιλ, βασικό κατάλοιπο της νεανικής λογοτεχνίας.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Francis Lawrence
ΣΕΝΑΡΙΟ: Simon Beaufoy, Michael Arndt
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Jennifer Lawrence, Joss Hutcherson, Liam Hemsworth, Phillip Seymour Hoffman, Woody Harrelson, Stanley Tucci, Elizabeth Banks, Jena Malone, Sam Claflin
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 146 λεπτά

                                        

                                 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου